Antalya Masaj Salonu

Bin dokuz yüz ellilerin baÅŸlarında, çalışan erkekler eve pek onun benzer biçimde gelmezlerdi. Lionel kâğıtlarını doÄŸruca sokak kapısının tarafındaki, yazıhane olarak kullandığı küçük odaya götürür, dikkatlice masaya yayardı. Evimizdeki tek düzenli oda burasıydı, iÅŸ yaÅŸamını evdeki çevresinden koruması çok önemliydi. Sonrasında Antalya Masaj Salonu çocukları denetlerdi, o süre Edward, Anne ve Harriet Northend’deki köy okuluna gidiyorlar ve eve kendi adım atarına yürüyerek dönüyorlardı. Marjorie ile baÅŸ baÅŸa birkaç dakika geçirir, sonrasında mutfaÄŸa gidip çay hazırlar, kahvaltı bulaşığını toplardı. Ev iÅŸleri yalnız akÅŸam yemeÄŸinin piÅŸtiÄŸi saatte yapılıyordu.

Çocuklar yeterince büyüdüğünde yardım etmeye baÅŸladılar ama pek iÅŸe yaramıyorlardı. Yerin yalnız kıvır zıvırın kaplamadığı kısımları temizleniyordu ve bir tek ertesi güne gerekecek ÅŸeyler -çoÄŸunlukla giysiler ve kitaplar- düzene sokuluyordu. Yataklar asla toplanmıyor, çarÅŸaflar nadiren deÄŸiÅŸtiriliyor, daracık, buz benzer biçimde banyodaki lavabo aslabir zaman ovulmuyordu – sert, gri kiri tırnakla kazıyarak adını yazabilirdi insan. Acil ihtiyaçları karşılamak yeterince zordu – mutfaktaki soba için kyaÅŸam getirilecek, oturma odasındaki ateÅŸ kış boyunca söndürülmeyecek, çocuklara yarı temiz okul giysileri bulunacaktı. Çamaşır pazar günleri öğleden sonrasında yıkanıyordu, bu da kazanın yakılması demekti.

Antalya Masaj Salonu

YaÄŸmurlu günlerde, ıslak çamaşırlar evin her tarafına seriliyordu. Ãœtü, Lionel’ın yapacağı ÅŸey deÄŸildi, her ÅŸeyi eliyle sıvazlayıp düzeltiyor ve katlıyordu. Arada sırada komÅŸulardan birinin eve gelip yardım etmiÅŸ olduÄŸu oluyordu ama uzun süre duran çıkmıyordu. Yapılacak iÅŸin boyutu çok büyüktü, hem köyün kadınlarının ilgilenmeleri gereken kendi aileleri vardı. Mayhew Ailesi akÅŸam yemeÄŸini mutfakta, karmaÅŸanın daralttığı bir ortamda, çam aÄŸacından yapılmış katlanır bir masada yiyordu. Bulaşıkların yıkanması hep sonraya bırakılıyordu. Yiyecek için hepimiz Marjorie’ye teÅŸekkür ettikten sonrasında, o projelerinden birinin başına geçerken çocuklar sofrayı topluyor, sonra ev ödevlerini yapmak üzere defterlerini masaya getiriyorlardı. Lionel ödev defterlerini denetim etmek, müdürlük göreviyle ilgili çalışmak ve piposunu içerken radyodaki haberleri dinlemek üzere çalışma odasına gidiyordu. Bir buçuk saat kadar sonrasında çocukların yapmış olduklarını kontrol etmek için odadan çıkıyor, onları yatmaya hazırlıyordu. Çocuklara hep kitap okurdu, Edward’a baÅŸka, kızlara baÅŸka öyküler. Lionel alt katta bulaşıkları yıkarken çocuklar çoÄŸu defa o sesle uyurlardı.